Marco Rump (1971)

Ik ben werkzaam als autonoom kunstenaar in Amsterdam sinds medio 1996. Deze tekst is mijn reflectie op het werk dat ik maak en de context waarin ik het plaats.
In mijn formele benadering van het schilderij staat het schilderij als object centraal. Het werk is niet een medium voor het overbrengen van een verhaal of de representatie van een idee of werkelijkheid. De inhoud behelst de formele aspecten van het schilderij zoals de afmetingen van het werk, beeldelementen en materiaalgebruik, kortom alles wat een schilderij in fysieke zin is.
Een systematiek, vaak afgeleid van getallen of een wiskundig fenomeen, bepaalt de vlakverdeling in een serie schilderijen. Binnen een beperkt kleurenpalet verschilt de kleurcompositie per werk op een logische wijze. In een serie worden verschillende mogelijkheden toegepast zonder in herhaling te vallen. De afwerking van het schilderij is een wezenlijk onderdeel van het werk. Dit design is de signatuur in de vorm van een huisstijl.

Het fenomeen schilderij

Schilderen is een archetypische vorm van kunst in de westerse cultuur. Sinds de fotografie is de functie van het schilderij als beelddrager niet meer essentieel. Hierdoor heeft de schilderkunst zich in de loop van de 20^e eeuw ontwikkeld tot een autonome kunstvorm waarin beleving van materiaal en kleur de kern van het werk kan zijn. Hierbij is de essentie van het schilderij verlegd van inhoud in beeld, naar het object hangend aan een wand. Dit heeft invloed gehad op de schilderkunst maar aan de fysieke vorm van het schilderij is relatief weinig veranderd.
In mijn schilderijen is het beeld volledig abstract: kleur en vorm hebben geen relatie met de wereld buiten het schilderij, zij hebben geen figuratief doel en representeren geen idee of inhoud. Niets in het schilderij heeft een symbolische waarde, het schilderij presenteert louter zichzelf. Dit minimaliseren van de buitenwereld is niet als statement bedoeld maar een gevolg van het inzoomen op het schilderij of, anders gezegd, verkleining van de afstand tot het schilderij. Deze strikt formele benadering is eerder vergelijkbaar met toegepaste vormgeving of design dan de praktijk van de kunstschilder in romantische zin.

Werkwijze

Mijn werk komt voort uit systematiek in ordening en systematische werkwijzen. Het doel is het vinden van harmonie en consistentie: het gaat om het gevoel dat de compositie "klopt" of de variaties op een thema in een serie logisch zijn. De keuzes zijn logisch te beredeneren maar het onderzoek is vooral een intuïtief proces. Duidelijkheid waarom het klopt, of het verwoorden van de logica, is niet van belang; het systeem hoeft niet uitgelegd of door de toeschouwer verstandelijk begrepen te worden. Het gaat om het resultaat: het werk dat uit de systematiek voort is gekomen en niet het systeem zelf.
Ik werk met een beperkt palet en eenvoudige mathematische ideeën die, in combinatie met de vorm en het formaat van het beeldvlak, een structuur bepalen. Door de invulling van deze structuur ontstaat een ordening die afgeleid is van de dimensies van het werk. De vorm van de drager bepaalt dus de compositie in het beeld.
In het olieverf palet van zeven kleuren koos ik kleurcombinaties die een sfeer maken in abstracte zin maar ruimtesuggestie of associaties door kleur vermeden. Dit leidde doorgaans tot een serie schilderijen waarin verschillende mogelijkheden in sfeer en balans werden uitgewerkt.
De kleurcombinaties binnen mijn acrylverf palet van vier kleuren geven een beperkt aantal oplossingen die uitgevoerd worden in de serie. Naast het kleurenpalet en de manier waarop de verf is aangebracht, is in de afwerking van het doek of paneel mijn grammatica van oplossingen duidelijk te herkennen.
Productie methoden en technieken →
Een overzicht van de werkplaatsen →

Fase series

In de eerste "F" serie schilderijen is het formaat van het beeldvlak het uitgangspunt. Het wordt horizontaal en verticaal gedeeld door 7 en door 8 waardoor er een geometrisch raster ontstaat. Dit is een afgeleide van het fase-idee dat bijvoorbeeld in muziek bestaat als de periode tussen de momenten waarin twee verschillende ritmes samenvallen. Of te zien op straat: twee afslaande auto's waarvan de knipperlichten ongelijk branden tot het moment dat het knipperen weer samenvalt. De tijdspanne van de fase is in mijn schilderijen de afmeting van het schilderij: het verloop van de rasterlijnen binnen het beeldvlak begint en eindigt exact op de rand van het beeldvlak. Dit ondersteunt het idee dat het werk alleen aan zichzelf refereert.
Op het geometrische raster van horizontale en verticale lijnen zijn kleurvelden bepaald. Deze kleurvlakken zijn in meerdere dunne of juist één dikke laag op het paneel opgebouwd. In dikte, structuur en manier van aanbrengen houdt de laag een verf-eigen karakter. De verf bootst in kleur niet de kleur van een bloem, huid of lucht na; of in kwaststreek de textuur van stof of de glans van glas: het is louter verf.

3 dimensies

In deze lijn van werken benader ik het schilderij als een 3-dimensionaal object waarbij de unieke fysieke kenmerken van een werk uit een serie het thema vormt. In de 3-serie wordt er niet gecomponeerd in het beeldvlak; de werken zijn meestal monochroom. De dikke verflaag loopt om de randen heen. De verf is met een rakel in met dunne lagen opgebouwd. Vaak in sets van 2 per kleur zijn de panelen uniek door de ontstane ruwe rafelrand en de verfstructuur met her en der luchtbelletjes.
De kleur intensiteit van de monochrome werken versterkt de beleving van rauwe directheid. Waar in andere series kleursfeer en vlakverdeling een beeld bepalen krijgt hier elk los paneel een eigen identiteit door het karakter van de materie. Het rauwe uiterlijk accentueert de intrinsieke waarde van het materiaal en geeft een spanning tussen de drager en het medium. Deze meest formele benadering draagt uit dat het object juist dat is: verf op een drager. Ik laat de eigenheid van de werken ontstaan vanuit de eigenschappen van het materiaal.

CMYK

Mijn palet in acrylverf van 4 kleuren is afgeleid van het Cyan Magenta Yellow Kraft-palet (cyaan, magenta, geel en zwart). In kleurendruk is CMYK de set basiskleuren waarmee, door de kleuren over elkaar te drukken, elke kleur samengesteld kan worden. In deze schilderijen serie overlappen kleurvelden elkaar echter niet en er vindt dus geen kleurmenging plaats. De Golden acrylverf is in een groot aantal lagen aangebracht met behulp van rakels of door langs linialen kwaststreken aan te brengen. In het beeld grenzen de kleurvlakken strak tegen elkaar (hard edge). De dikke verflagen geven echter aan de randen van het beeld een ruwe afwerking (rough edge). Zoals bij de olieverf series de getallen 7 (het aantal kleuren) en 8 (de overgangen tussen de 7 kleuren) wordt in deze acrylverf serie het getal 4 en het vierkant gebruikt als aanleiding voor keuzes in compositie, uiteraard zonder symbolische bijbedoeling.

Presentatie

De titels van de werken zijn nummers en geven de positie van een werk in de serie en het hele oeuvre weer. Op de context, zoals titel en presentatie, pas ik een zelfde soort persoonlijke grammatica toe als in mijn schilderijen. Deze context versterkt de eigenheid van mijn werk door de continuïteit in stijl. Naast deze stilistische signatuur worden de werken gemerkt met een label.

Formalisme

Hedendaagse kunst heeft de traditie van ambachtelijke representatie achter zich gelaten. Van kunstenaars wordt niet verwacht dat zij louter schoonheid tonen of fascinatie oproepen met kunde en behendigheid. Bevrijd van deze doelen kan de kunstenaar maken wat hij of zij wil. Echter zijn zo ook de richtlijnen voor de absolute waardering van kunst verdwenen. Maar het doel van kunst is niet waardering want het is doelloos! Het bestaat, en het is aan de toeschouwer om het te ervaren en er gedachten over te ontwikkelen. De reacties bepalen het culturele belang van een werk. Dit is dus geen waardeoordeel over een kwaliteit dat bestaat Ïn het werk, kwaliteit wordt bepaalt door de ontvangst in de context waarin het werk geplaatst is. Dit plaatsen is wat de kunstenaar doet door het werk te maken en te presenteren. Alles kan daarbij onderwerp zijn of als presentatieplatvorm dienen. Het is kunst omdat het gepresenteerd wordt als kunst, bijvoorbeeld in een kunst-context zoals een museum of galerie. Dit betekent niet dat het werk daarom "goed" is of van hoge kwaliteit "omdat het kunst is". Het betekent dat het geïnterpreteerd moet worden als kunst en openstaat voor de vormen van waardering en kritiek die daarbij horen.

Onderscheid en kwaliteit

Vrije keuze is de basis voor autonome artistieke expressie. Het wordt gevormd door persoonlijke mening en esthetiek, mogelijkheden en restricties van de maker. Door het maken van kunst wordt een eigen grammatica ontwikkeld. Deze stijl is de signatuur dat een werk onderscheidt zoals een persoon zich onderscheidt door authentiek te zijn. Het wordt getoond in alle aspecten van een werk, van idee tot presentatie. Professionaliteit manifesteert zich in de continuïteit in elk facet van een werk, en alle werken in het oeuvre. Dit bepaalt de helderheid van een identiteit in de vorm van artistiek werk.
Vervalsing is het imiteren van iemand anders' identiteit: door de leegte van valsheid te begrijpen, begrijp je de waarde en rijkdom van kunst.

Stromingen en termen Bauhaus Concrete art Suprematisme Color field painting Cold abstraction/Geometric abstraction Abstract expressionime Hard-edge painting Systemic painting Formalism

1880 - 2000 Josef Albers [1888 - 1976] Max Bill [1908 - 1994] Marcel Duchamp [1887 - 1968] Lucio Fontana [1899 - 1968] Donald Judd [1928 - 1994] Yves Klein [1928 - 1962] Kasimir Malevich [1878 - 1935] Èdouard Manet [1832 - 1883] Henri Matisse [1869 - 1954] Piet Mondriaan [1872 - 1944] Barnett Newman [1905 - 1970] Ad Reinhardt [1913 - 1967] Gerrit Rietveld [1888 - 1964] Mark Rothko [1903 - 1970]

Hedendaags Jan Andriesse [1950] Daniel Buren [1938] Ian Davenport [1966] Peter Halley [1953] Herbert Hamak[1952] Jasper Johns [1930] Anish Kapoor [1954] Ellsworth Kelly [1923] Imi Knoebel [1940] Kenneth Noland [1924 - 2010] Blinky Palermo [1943 - 1977] Robert Rauschenberg [1925 - 2008] Gerhard Richter [1932] Bridget Riley [1931] Frank Stella [1936] Taco Stolk [1967] Jens Wolf [1967]

scripsit - 20111018

Contact

M. Rump - Keizersgracht 97 3v - 1015 CH Amsterdam - The Netherlands
020 489 07 45 - 06 246 534 78
info@rump.org
Studio: Zamenhofstraat 112 - unit 114 - Amsterdam
http://www.rump.org

timeline