Op deze site een tekst over het werk van RUMP. De zinsnedes in de grafische presentatie komen uit deze tekst. De inhoud is dynamisch; het zal steeds uitgebreid en bijgeschaafd worden. Op- en aanmerkingen: .

Beeldende kunst is momenteel het focuspunt in Rump's produktie. Vooralsnog zijn de volgende paragrafen uit dat perspectief, RUMP ¬PINXIT, tot stand gekomen. Essentieel maakt Rump geen onderscheid tussen verschillende kunstdisciplines omdat er in essentie geen verschil tussen bestaat.

Schilderen is een reactie van de schilder op gekozen gegevens zoals de afmeting van het doek, olieverf als materiaal et cetera. Het beeld komt voort uit de persoonlijke logica, beperkingen en smaak van de schilder. Bij RUMP ¬PINXIT is het beeld geen symbool; kleuren, lijnen of vormen houden geen verband met een waarneembare werkelijkheid [afgezien van het feit dat zij zelf zichtbaar zijn]. Het schilderij is louter een weergave van dat schilderij. De inhoud is volledig een erkenning van dat wat een schilderij is: een beeld gemaakt van olieverf, latten en doek. De inhoud is het bestaan van het schilderij, ìs het schilderij. Een toeschouwer kan het schilderij op zich, louter formalistisch interpreteren.

Eigen logica en esthetiek bepalen de persoonlijke interpretatie terwijl de context [tijd: kunst- en cultuurhistorische traditie en ruimte: plek en omgeving van de presentatie] een gemeenschappelijke bepaalt.
De waarde van een schilderij bevindt zich niet in het schilderij maar wordt eraan toebedeeld. De waarneembare werkelijkheid wordt door individuen geïnterpreteerd; beeld wordt objectief waargenomen echter niet objectief geïnterpreteerd. Door materiaal en compositie louter als beeld te gebruiken, in plaats van als een beeldtaal, onstaat er een pure directe communicatie die alleen waarneming vereist. Materiaal en vormgeving hebben altijd deel in beeldende communicatie: de onleesbaarheid van de beeldtaal doet geen afbreuk aan de zichtbaarheid van het beeld. Leesbaarheid vervlakt echter vaak de waarneming; het concrete niveau in de waarneming, het lezen, overstemt het abstracte. Door onleesbaarheid van het beeld [schilderijen] en taal [betiteling] als artistiek uitgangspunt en thema te gebruiken wordt de herkenning van beeld of mogelijkheid tot lezen van taal omzeild. Zodoende kan er een communicatie met abstractie als onderwerp over blijven. Abstractie is (in concreto) de inhoud. De omlijsting als presentatieaspekt van een schilderij onderstreept dit gegeven.
De context wordt zo ver mogelijk is vormgegeven. Vormgeving en inrichting van plek en omgeving wordt gebruikt om een conceptuele inhoud te benadrukken. In de presentatie wordt gerefereerd aan gegevens uit de kunst- en cultuurhistorie. De context draagt de inhoud van de schilderijen uit; het inhoudsconcept wordt leesbaar gemaakt. Leesbaarheid is hier het uitgangspunt.

RUMP ¬SCRIPSIT